Φωτόπουλος Μίμης

Ο Μίμης (Δημήτρης) Φωτόπουλος γεννήθηκε στις 20 Απριλίου του 1913 στη Ζάτουνα της Γορτυγίας. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών μέχρι το δεύτερο έτος.

Το 1933 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο παίζοντας με το θίασο του Μιχ.Κουνελάκη στο έργο «Καφενεδάκι». Συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις σε περιοδεύοντες θιάσους, ενώ κατά τη διάρκεια του πολέμου, συνεργάστηκε με σημαντικούς αθηναϊκούς θιάσους, όπως το Θέατρο Τέχνης. Το 1948 έπαιξε στην επιθεώρηση «Άνθρωποι, άνθρωποι» που τον βοήθησε να γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό. Από τότε και μέχρι το τέλος της καριέρας του  σημείωσε σημαντικές επιτυχίες σε κωμωδίες, μιούζικάλ, έργα του Αριστοφάνη και στην επιθεώρηση.

Στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1948 με την ταινία  «οι Γερμανοί ξαναρχονται». Υπήρξε ο πρώτος ουσιαστικά σταρ της μεταπολεμικής περιόδου, γνωρίζοντας μεγάλη δημοτικότητα τα χρόνια 1953 – 1959. Έλαβε μέρος σε 101 ταινίες. Μερικές από αυτές είναι «Το σωφεράκι(1953)» «Η Ωραία των Αθηνών (1954)», «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο(1955)», «Ούτε γάτα ούτε ζημιά (1955)», «Η Κάλπικη λίρα(1955)», «Η καφετζού (1956)», «Λατέρνα, φτώχεια και γαρίφαλο (1957)», «Τα κίτρινα γάντια(1960)», «Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα (1960)», «Ο Σταμάτης κι ο Γρηγόρης (1962)», «Ο Θόδωρος και το δίκαννο (1962)», «Ζητείται τίμιος (1963)», «Άλλος για το εκατομμύριο (1964)», «Κάλλιο πέντε και στο χέρι (1965)», «Η Εύα δεν αμάρτησε (1965)», «Κολωνάκι διαγωγή μηδέν (1967)», «Ο χαζομπαμπάς (1967)», «Για μια τρύπια δραχμή (1967)», «Οι τέσσερις άσσοι (1970)», «Έμπαινε  Μανωλιό (1970)» κ.ά.

Σκηνοθέτησε μαζί με τον Ηλιόπουλο την ταινία «Προ παντός ψυχραιμία» και έγραψε το σενάριο στο «Μία νταντά και τέζα όλοι». Το γράψιμο το αγαπούσε ιδιαίτερα. Συνολικά  έγραψε 4 ποιητικές συλλογές, 3 αυτοβιογραφικά βιβλία και 2 θεατρικά έργα.

Ασχολήθηκε για πολλά χρόνια και με αξιοσημείωτη επιτυχία με την τεχνική του κολάζ και μάλιστα με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, τη χρήση ψηφίδων από γραμματόσημα με τις οποίες έφτιαξε μεγάλο αριθμό ζωγραφικών πινάκων που τους παρουσίασε σε 5 εκθέσεις ζωγραφικής

Τιμήθηκε με τα παράσημα «Χρυσός Σταυρός του Γεωργίου Α'» και «Σταυρός του Αποστόλου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας».

Πέθανε στην Αθήνα στις 29 Οκτωβρίου 1986.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Φυσσούν Πέτρος Φέρτης Γιάννης »
Tο περεχόμενο υλικό του site (video, φωτογραφίες και κείμενα) υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα που κατέχει ο Οργανισμός Καραγιάννης - Καρατζόπουλος. © Καραγιάννης - Καρατζόπουλος 2023 . Designed & Developed by Centiva Software Solutions