Ο Ντίνος Δημόπουλος γεννήθηκε στο Πάλερο Αιτωλοακαρνανίας στις 21 Αυγούστου του 1921. Μπήκε στη Νομική Σχολή ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στη Σχολή του Γ. Σαραντίδη (1942). Στο τρίτο έτος εγκατέλειψε τη Νομική και αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο.
Το 1946 έκανε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση στο έργο «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται».
Δύο χρόνια αργότερα έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο στο ίδιο έργο. Ακολούθησαν οι εμφανίσεις του στις ταινίες «Θύελλα στο Φάρο (1950)», «Κατέστρεψα μια Νύχτα τη Ζωή μου (1951)», «Μεγάλοι Δρόμου (1953)».
Αν και αυτοδίδακτος, το 1953 πέρασε με επιτυχία στη σκηνοθεσία εγκαταλείποντας σταδιακά την ηθοποιία. Η πρώτη του σκηνοθετική και σεναριακή δουλειά ήταν η ταινία της Φίνος Φιλμ «Οι Ουρανοί είναι Δικοί μας». Στην ίδια εταιρεία έμεινε σχεδόν 20 χρόνια και γύρισε πολλές αξιόλογες ταινίες, με τις οποίες σημείωσε μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες. Ανάμεσα σε αυτές «Το κλωτσοσκούφι (1960)», «Ο Θόδωρος και το δίκαννο (1962)», «Δεσποινίς διευθυντής (1964)», «Μια τρελλή... τρελλή οικογένεια (1965)», «Τζένη Τζένη (1966)», «Η νεράιδα και το παλληκάρι (1969)»,«Η Αρχόντισσα και ο Αλήτης»κ.α.. Σκηνοθέτησε συνολικά 46 ταινίες και συνεργάστηκε και με άλλες εταιρείες. Γνωστές του ταινίες είναι ακόμη οι «Αμαρυλλίς (Το κορίτσι της αγάπης) (1959)», «Μια γυναίκα στην αντίσταση (1970)», «Να 'τανε το 13 να 'πεφτε σε μας (1970)», «Πίσω μου σ' έχω σατανά (1971)», «Αγάπησα μια πολυθρόνα (1971)» κ.α... Επίσης έγραψε σενάρια για ταινίες που σκηνοθετήθηκαν από άλλους όπως «Ο φαφλατάς (1971)», «Οι άντρες ξέρουν ν' αγαπούν (1971)»,. «Εγωιστές (1971)», «Αέρα! Αέρα! Αέρα!» κ.α..
Με την ταινία «Πυρετός στην Άσφαλτο» κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο ΦΕΚΘ του 1967,. Επίσης με τις ταινίες «Κοινωνία Ώρα Μηδέν(1966) και Κονσέρτο για Πολυβόλα(1967)». τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο σκηνοθεσίας.
Πολλές από τις δημιουργίες του συμμετείχαν σε Διεθνή Φεστιβάλ όπως «Μανταλένα(1960)».
Υπήρξε και θεατρικός συγγραφέας με σημαντικότερα έργα τα «Ο Εισαγγελέας», «Ο επόμενος» και «Βασίλειος πρώτος ο δούλος».και σκηνοθέτης θεατρικών παραστάσεων.
Σημαντικό είναι και το λογοτεχνικό του έργο με πολλά βραβευμένα μυθιστορήματα και διηγήματα κυρίως για παιδιά. Όπως «Ο μαστρο-Πολύξερος και η παρέα του (1985)», «.Τα δελφινάκια του Αμβρακικού (1989)», «Το γειτονόπουλο του καλοκαιριού (1996)».
Πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου του 2003 από καρδιακό επεισόδιο.
